พระมหาไพทูล ชุตินฺธโร เจ้าอาวาสวัดบ้านบาก เลขานุการรองเจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี พระครูโกศลธรรมประโชติ เจ้าคณะตำบลโพธิ์ไทร เขต ๑ วัดวารีอุดม พระครูพิบูลพัชรกิจ ดร.เจ้าอาวาสวัดอัมพวัน พระมหาชานนท์ โชติวณฺโณ เจ้าอาวาสป่าก้าว เลขานุการรองเจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี พระสมุห์ อนุวัฒน์ อนุตฺตโร เลขานุการเจ้าคณะตำบลโพธิ์ไทร เขต ๑ วัดวารีอุดม พระมหานันทพงศ์ กนฺตวรเมธี เลขานุการเจ้าคณะอำเภอสว่างวีระวงศ์ ทำสามีจิกรรม พระราชกิจจาภรณ์(เทอด ญาณวชิโร) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดสระเกศ ราชวรมหาวิหาร “สามีจิกรรม” ในทางพระพุทธศาสนา หมายถึง การแสดงความเคารพและขอขมาโทษกันระหว่างพระภิกษุและสามเณร เพื่อความเป็นสิริมงคลและความสามัคคี เป็นประเพณีที่ปฏิบัติสืบต่อกันมา โดยเฉพาะในช่วงเข้าพรรษา.
ความหมายและวัตถุประสงค์: การขอขมา: เป็นการแสดงความสำนึกผิดในความผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้นโดยเจตนาหรือไม่เจตนา. การให้อภัย: เป็นการแสดงความเมตตาและอภัยโทษแก่กัน เพื่อให้เกิดความสงบสุขและสามัคคี. การแสดงความเคารพ: เป็นการแสดงความเคารพต่อผู้มีอาวุโสกว่า หรือผู้ที่ควรแก่การเคารพ.
โอกาสที่ควรทำสามีจิกรรม: ในวันเข้าพรรษา: ถือเป็นโอกาสสำคัญที่พระสงฆ์และสามเณรจะทำสามีจิกรรมต่อกัน. ช่วงเข้าพรรษา: ระหว่างวันเข้าพรรษาและหลังวันเข้าพรรษา ๗ วัน ก็เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมในการทำสามีจิกรรม. โอกาสอื่นๆ: เช่น ในโอกาสที่พระสงฆ์จะย้ายไปอยู่วัดอื่น หรือในโอกาสที่ได้รับยศศักดิ์. ความสำคัญของการทำสามีจิกรรม ความสามัคคี: การทำสามีจิกรรมช่วยสร้างความสามัคคีในหมู่สงฆ์ และทำให้เกิดความสงบสุขในการอยู่ร่วมกัน. การปฏิบัติตามพระวินัย: การทำสามีจิกรรมเป็นการปฏิบัติตามธรรมเนียมและวินัยของสงฆ์. การสร้างความสัมพันธ์ที่ดี: การทำสามีจิกรรมเป็นการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างพระสงฆ์และสามเณร. สรุป: การทำสามีจิกรรมเป็นประเพณีที่ดีงามของคณะสงฆ์ไทย ช่วยเสริมสร้างความสามัคคีและแสดงความเคารพต่อกัน
